Welke kant moeten we op met onze agrarische sector? Afzetten op de lokale markt of juist buiten onze grenzen kijken en exporteren op de Europese of zelfs wereldmarkt? Deze vraag lijkt mij steeds belangrijker te worden in de sector en zal ons vaker opsplitsen in de voorstanders van beide categorieën.
Voorstanders voor de lokale markt zijn vooral de Nederlandse consument en misschien ook wel de aanhangers van natuur-, en dierenwelzijnsorganisaties. Maar moeten we wel naar de pijpen van deze aanhangers dansen?
Daar tegenover staan de ondernemers, en handelaren die zich op grotere markten richten en op zoek zijn naar meer afzetmogelijkheden. Zij kiezen voor een wereldmarkt en zien daar juist de kansen voor onze sector.
Laten we voorop stellen dat DE ideale afzetmarkt op ieder bedrijf apart bepaald moet worden, maar ik zie voor beide opties kansen. En het is hierbij makkelijker om een globale scheiding te maken tussen verschillende soorten bedrijven dan dit voor de hele sector te beschrijven.
De Nederlandse consument wil terug naar een boerenbedrijf van pak hem beet 40 jaar geleden. Op iedere boerenbedrijf lopen een aantal koeien, kippen, varkens en worden een aantal gewassen geteeld op de akkers. Door efficiëntieslagen en veranderende omstandigheden in de markt is dit natuurlijk allang niet meer mogelijk, maar onze eindgebruikers verlangen hier wel naar. Daarom is het voor een groep bedrijven juist wel mogelijk om op dit beeld in te spelen.
Bedrijven dichtbij of midden in een stedelijk gebied kunnen juist voor hun producten een toegevoegde waarde creëren door deze lokaal af te zetten. Niet voor niks dat de opmars van de Landwinkel organisatie steeds grotere vormen aan neemt. Zij bereiken met de verkoop van streekproducten de milieubewuste en kritische consument waar de term multifunctionele landbouw als muziek in de oren klinkt. Agrarische bedrijven die hierop inspelen zorgen daardoor wel voor bestaansrecht van het bedrijf en kunnen zo ook meerwaarde creëren voor de eigen producten. Het zal wel een utopie blijven om ook op deze bedrijven 100% van de productie aan deze markt te kunnen leveren.
Als ondernemer moet je wel open staan voor deze afzetmarkt en het meer werk voor lief nemen (denk aan sorteren en inpakken van producten) maar het biedt je kansen en voor bestaansrecht in stedelijke gebieden zorgen. Maar juist de ondernemers die dit niet zien zitten moet je niet verplichten om op deze markt in te spelen. Vaak zijn dit de bedrijven die een totaal andere strategie hebben en kansen zien in een afzet op de wereldmarkt.
En juist daar liggen de kansen voor deze bedrijven. Door veranderende communicatietechnieken wereldwijd is de belangrijke marktinformatie beschikbaar gekomen voor meer mensen en kunnen zij inspelen op de veranderingen in de markt. Nederland is een te kleine speler op de agrarische markten om daar een invloed uit te kunnen oefenen, maar het kan wel goed inspelen op de veranderingen in de markt.
Denk hierbij aan de mogelijkheden die het je als ondernemer kan bieden door meer inzicht te krijgen in markten en je te laten adviseren door mensen die deze markten goed kunnen analyseren. Of het indekken van prijsrisico's op bepaalde (termijn)markten. Ondernemers die daar mee bezig zijn kunnen juist daarmee een meerwaarde creëren op de eigen bedrijven. Maar ook de contacten met handelaren en exporteurs worden hierin belangrijker.
Als sector moeten en kunnen we hier op in spelen. En de keuze voor een strategie is niet voor ieder bedrijf zwart-wit. Het moet passen bij jou als ondernemer en dat maakt het belang en de motivering achter de keuze juist interessant. Maar ook de Nederlandse consument moet het belang van de agrarische sector voor de Nederlandse export inzien en realiseren dat wij hierin een belangrijke partner zijn. Zij kunnen niet verwachten dat de agrarische sector in dienst van hen kan gaan produceren. Want dan zal er van de sector weinig overblijven en is deze waarschijnlijk ten dode opgeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten